Het is al weer een hele tijd geleden, dat ik een reisverslag schreef en binnenkort zullen mijn reisverslagen uit Suriname stoppen, omdat ik binnenkort weer naar Nederland terug zal reizen. Ik heb nu bijna 10 jaar weer in Suriname gewoond en best veel gedaan en nu wil ik rustiger aandoen en daarom ben ik druk bezig met mijn taken hier te verminderen en over te dragen aan anderen. Maar De afgelopen maanden waren ook wonderlijk en vol wonderen.

Ik vond al een tijd de taak, die ik had te veel en overwoog al een tijdje om naar Nederland terug te gaan, maar ik wilde ook graag, dat de projecten die ik had opgezet voortgang zouden vinden. En tegelijk zocht ik naar een bevestiging van boven, dat ik weg zou mogen gaan. In de fagelopen maanden is er veel gebeurd; voor de meeste kinderen die bij mij woonden is er een goede plek gevonden. Het bestuur van de Stichting Veelkleurige Kansen is uitgebreid met een aantal gemotiveerde nieuwe bestuursleden. En de bestuursleden zijn bezig de meeste taken van mij over te nemen. Bovendien hebben wij wat giften gekregen, zodat nu na de coronacrisis verschillende projecten voortgang kunnen vinden of opnieuw kunnen worden opgestart.

Maar ik had niet alleen te maken met de kinderen en de projecten van de stichting, ook met de doopsgezinde gemeente die wij hier hebben gestart en dat leek in eerste instantie zorgelijk, want het gebouw waarin ik woon is een huurhuis en we hielden de kerkdiensten ook op de waranda van het huurhuis. Verder vroeg ik mij af, wie mij zou kunnen opvolgen. Eerst was er een huiswerkbegeleidster, die ook een evangelistencursus had gevolgd, die mij vroeg of zij de gemeente kon overnemen. En dat zette mij aan het denken, maar ik vroeg mij af hoe dat zou kunnen, want het huurhuis waar ik woon, wordt straks aan andere mensen verhuurd.

Maar de mensen van de gemeente wilden wel doorgaan en we hebben gebeden en we kregen antwoord. Opeens was er een stukje grond waarop wij onze kerk zouden kunnen bouwen en al eerder hadden wij geld gekregen van een doopsgezinde gemeente in Nederland, die was opgeheven. We hadden net genoeg geld voor de bouw van een kerkgebouw, maar de evangeliste die mij wou opvolgen kreeg een baan als onderwijzeres in het binnenland. Maar opeens was er een theologiestudent, die een intermezzo had gehad bij zijn studie, maar die de studie nu weer oppakte en die de kerk wel wilde bouwen en die zijn theologische studie wilde vervolgen. En zo is het gegaan.

Dus met hulp van boven gaan de meeste projecten van de Stichting veelkleurige Kansen Suriname door en met hulp van boven is er een bescheiden eenvoudige kerk gebouwd. We kregen ook nog een gift voor het interieur en daarmee zijn door onze theologisch student die ook meubelmaker is eenvoudige kerkbanken gemaakt. En nu houden we elke zondag dienst in de nieuwe kerk. De eerste diensten in de kerk deed ik samen met mijn opvolger, maar nu laat ik hem steeds meer doen en ben ik meer luisterend en adviserend aanwezig. het werk van de heer gaat door en we hebben een enthousiaste jonge gemeente met veel kinderen, maar kinderen hebben de toekomst.

Het is eigenlijk wonderlijk om te zien, hoe er duidelijk een grote Werkgever is, die alles leidt en die voor alles een plan heeft, zodat alle dingen waarmee ik een begin heb gemaakt nu verder gaan met anderen. Niets gebeurt zomaar, maar alles maakt deel uit van het Grote Plan.