De meeste kinderen hebben al vakantie. Een paar moeten nog examen doen. En dat betekent, dat een aantal kinderen zal uitwaaieren in de vakantietijd. En dat is best spannend en dat roept ook vragen op. Want hoe doen we dat straks na de vakantie. Er zijn in Suriname nu wekelijks vele besmettingen en dan vragen wij ons af, wat wij moeten doen, als sommige kinderen terug komen na vakantie en als er nieuwe kinderen komen, hoe controleren wij hen? Moeten wij ook een handthermometer kopen om bij binnenkomst de temperatuur te meten?

Verder betekent deze vakantie ook, dat sommige kinderen weer terug gaan naar hun families en dat is goed, maar we zullen hen wel missen en in het nieuwe schooljaar komen er zeker nieuwe kinderen bij. Verder zitten we met de vraag of we weer huiswerkbegeleiding zullen kunnen geven, of dat we dat in verband met de covid 19 nog moeten uitstellen., En hoe doen we het met de kniplessen? Vakantietijd betekent straks een tijd van bezinning en niet alleen vanwege de pandemie. Het is een tijd om na te denken over wat we hebben bereikt en wat we willen bereiken en wat onze plannen zijn voor de komende jaren. Ik vind dat eigenlijk een hele fijne tijd. Vakantie zal ik niet houden, maar het is wel prettig als na een druk gevuld jaar er even wat minder kinderen in huis zijn en er tijd is voor bezinning. Bovendien kan ik dan hoop ik ook eindelijk mijn eerste e-book publiceren.

In deze tijd is er veel onzekerheid, maar de zekerheid vinden wij in ons geloof en bij elkaar. Al hebben wij nu alleen bescheiden kerkdiensten met de kinderen van het huis, het geeft ons wel kracht en daarnaast blijven wij ook verbonden met de kerkgangers, die wij bijna wekelijks een nieuwsbrief sturen. Daarnaast beleven wij met elkaar veel harmonie in huis en de kinderen dragen goed zorg voor elkaar, Er is een sfeer van eenheid en verantwoordelijkheid.

Het lijkt wel alsof het klimaat in Suriname verandert, want we hebben dagelijks onweersbuien en de bliksem is al in ons internetmodem geslagen, zodat wij dit moesten vernieuwen. Eigenlijk hebben we een wonder beleefd, want de kinderen zagen de bliksem inslaan vlak langs ons huis en alleen dat modem was getroffen. Ja, en de stroom viel uit. Maar dat gebeurt tegenwoordig heel vaak. Gisteravond was ik ook online aan het college homiletiek geven, toen de stroom weer eens uitviel. Mijn zoon heeft twee films uitgezocht en de jongens zaten later bij kaarslicht te kijken naar een film op mijn zoons laptop en de meisjes keken naar een andere tekenfilm op mijn laptop. En er was nog wat lekkers te verdelen, zodat het toch een gezellige avond werd. Alleen moet ik het college homiletiek nu op een andere dag vervolgen.

Voor ons dus geen echte vakantie, maar er wacht wel een tijd van bezinning en verandering. En we staan er voor open om weer nieuwe uitdagingen aan te gaan. En verder zijn we dankbaar voor alles wat we mochten doen en voor alle liefde die we mochten ontvangen en doorgeven.