Het is Pinksteren en vandaag was het wel heel anders dan anders. Normaal betekent Pinksteren een feestelijke dienst, maar we zitten in de corona-tijd en bijeenkomsten van meer dan 10 personen zijn niet toegestaan. We hadden een bescheiden dienst met 10 personen, namelijk de 9 kinderen die bij mij wonen en ik en we vierden Pinksteren, de verjaardag van de kerk. We vierden ook het feest van de verbondenheid en eenheid, het feest van onderling begrip en hoop voor de toekomst. En ik realiseerde mij, dat we juist in Suriname toch iets hebben meegemaakt, waardoor het wel echt Pinksteren werd.

Het Pinkstergebeuren, dat ik heb meegemaakt gebeurde gistermiddag, dus op de zaterdag voor Pinksteren. Om duidelijk te maken waar het om ging moet ik eerst even een paar dagen terug gaan naar 25 mei 2020, dat was een beslissende dag. Op zich is 25 mei voor mij altijd al een bijzondere dag, want op die dag ben ik jarig en dit jaar werd ik 71 jaar oud. We hebben het gevierd in de kleine huiselijke kring, maar we wonen nu eenmaal met 9 kinderen hier, dus dat is toch een heel gezelschap. Mijn zoon had heerlijke cake gebakken en hij heeft heerlijk gekookt. In de middag aten wij foe yong hai en in de avond kerrie-aardappelen. We hadden het heel gezellig. Maar op die dag waren er ook verkiezingen in Suriname en wat we niet hadden durven hopen, de oppositiepartijen hebben gewonnen en we krijgen dus binnenkort een andere president.

En nu kom ik bij het gebeuren op gistermiddag om 16.00 uur. Op dat tijdstip was er een proclamatie van de nieuwe regeringspartijen, ook al is de stemmen-teling nog niet helemaal afgerond. De voorzitters van 4 partijen ondertekenden officieel hun eerste samenwerkingsplannen, want ze willen met 4 partijen gaat regeren. Ze hebben alle belangrijkste taken en ministersposten al verdeeld. En zij straalden eenheid uit, terwijl zij toch van verschillende bevolkingsgroepen waren, van verschillende geloven, maar ze vormden een eenheid, die uitsteeg boven alle verschillen van ras, cultuur of geloof. En dat was eigenlijk een wonder van de Heilige Geest. Het was een heilig moment en wat zij uitstraalden was heilig. Hoe de werkelijkheid zal zijn, als ze samen aan het werk gaan, dat moet de tijd nog leren, maar op die middag gebeurde er iets van een hogere orde. Gods Geest raakte hen aan en raakte ieder aan, die dit kon zien of meemaken.

Die Heilige Geest kan hen en ons verder blijven inspireren. Ik hoop, dat die ook werkt bij onze kinderen hier in huis, opdat zij in harmonie en eenheid samenleven. Ik hoop, dat die Geest de kinderen ook zal inspireren in de toekomst. Die Geest kan ons allen ook wijsheid en kracht geven in de moeilijke corona-tijd, want juist met Pinksteren vernamen wij hier van een aantal extra corona-besmettingen. Daarom gaan de scholen voorlopig nog niet open en we zullen moeten leven in een Lock-down-situatie.

Door die Geest geïnspireerd heb ik ook een tekening gemaakt over Pinksteren, een tekening over de eenheid die de Geest brengt. Ik wens jullie allen waar je ook woont een door de Geest geïnspireerde toekomst toe. En als die Geest ons en jullie inspireert, dan blijven wij verbonden.