Wij leven in een hele drukke tijd, al is het tegelijk een rustige tijd. Het is een rustige tijd, omdat het Corona-tijd is. De scholen zijn dicht. Er rijden geen bussen, de meeste winkels zijn dicht, de restaurants en dergelijke kunnen nog eten verkopen, maar er mag niet meer gezeten worden. Er worden geen gewone kerkdiensten gehouden. Het Seminarie is dicht. Er is een avondklok en van 8 uur 's avonds tot 6 uur in de ochtend rijden er geen auto's en mag niemand op straat behalve doktoren, verpleegsters, hulpverleners en politie.Dan is er diepe stilte.

Toch is het voor ons een hele drukke tijd, want er komt geen schoonmaakster, de juffrouwen van de huiswerkbegeleiding zitten thuis en in ons huis wonen nog wel 9 kinderen in de leeftijd van 5 tot 15 jaar, dus er is veel te doen en dat komt dan allemaal op ons neer. Er moet worden schoongemaakt, er moet worden gekookt, de was moet worden gedaan, enz. We doen maar een keer in de week of twee weken boodschappen en daarom is er nadat de boodschappen gekocht zijn ook veel te doen, want dan moeten er heel veel groenten gesneden en geblancheerd worden om in te vriezen. De laatste keer hadden we heel veel groentes gekocht, maar de kinderen ontdekten ook, dat wij nog wat groenten in de tuin hebben. Zo ontdekten de kinderen grote struiken 'bita wiri' ( een bittere bladgroente) en ze waren een hele tijd bezig met plukken en bladeren van de takken halen. Verder proberen wij te planten. We hebben al sopropo, tomaten en pepers gezaaid en die komen al goed op. De sopropo is het grootst! Overigens hebben wij ook nog wat sopropo en peper, die al groeit in de tuin. Ook hebben wij cassave in de tuin, die we moeten uitgraven en dan kunnen wij weer nieuwe cassave planten.

En hadden de kinderen van half maart tot half april vakantie, nu krijgen zij allemaal schoolopdrachten per whatsapp. En ze krijgen geen uitgebreide uitleg op school, dus wij als leiders moeten veel meer uitleggen en alle kinderen zitten in een andere klas, Er zijn maar twee kinderen die in dezelfde klas zitten, Dus ook dat is druk. We zijn nog aan het bekijken, of onze huiswerkbegeleidsters op afstand daar toch nog een rol in kunnen vervullen via Messenger.

Natuurlijk doen we ook heel leuke dingen. We maken schilderijen op de muren en er wordt heel veel getekend. een van de kinderen is echt een kunstenaar en die leert nu ook om te tekenen met de computer! De meisjes kunnen al goed haken en maken mutsen en tasjes. er wordt al goed geschaakt. Er worden verschillende lekkere cakes gebakken, steeds weer een ander recept. En de kinderen helpen ook met koken, dat vinden zij leuk en zo leren zij op dat gebied er in deze corona-tijd veel bij. De kinderen zitten ook vaak achter de computer en leren zo veel. We gaan ook typecursussen voor hen organiseren en taallessen op de computer. We hebben vele gesprekken over dingen van het leven en natuurlijk zingen we ook, vooral op zondag. Maar ik probeer hun alle 110 liederen uit onze kerkbundel te leren. En we lezen de Bijbel en bidden voor zieken en mensen in nood.

Daarnaast moet ik nu via de email, scype of messenger en whatsapp les geven aan het seminarie in diaconaat, catechetiek en homiletiek (preekkunde) en ik moet nog drie studenten begeleiden bij hun afstudeerscriptie op het gebied van gemeenteopbouw, kerkplanten en liturgie. Bovendien wil ik in mei tenminste 2 e-boeken uitgeven, maar daar vertel ik meer over in mijn volgende weblog.

Er is genoeg te doen, genoeg te bezinnen en genoeg te leren en we proberen te groeien in de liefde.